عشقی به نام آزادی...

ای پرنده پرواز کن..

با اینکه پر و بالت زخمی است ولی باز پرواز کن.

مگذار که سکوت و رخوت این قفس

شوق پرواز را از تو بگیرد.

رهایی از این قفس که دیگران برای تو ساخته اند بسیار سخت است

و من این را می دانم.

نگذار که سیاهی و تنهایی این قفس تو را از پای در آورد.

ای پرنده !! 

بدان که این قفس هرگز نمی تواند پرواز را از یاد تو ببرد 

پس اگر یک بار زخمی به پر و بالت گرفت باز هم پرواز کن

چون تو عشقی بزرگ در سر داری..

عشقی به نام آزادی..

                                                                               

چه کنم

چه کنم ؟

دل به که بندم ؟

به کجا روی کنم ؟

باز گو ای به کنار دگری خفته ی من ..

رهایم کنید

رهایم کنید

میخواهم خودم باشم ، خودِ خودم

خسته شدم بس که رقاصه شما بودم می خواهم عریان شوم

عریان عریان

از تمام وابستگی ها و اما و اگرها

می خواهم جامه خود را از تن بر کنم

سبک شوم مثل قاصدک رهایم کنید

می خواهم چرخ بزنم ، درآسمان صبح ، سوار بر نسیم

سبک چون قاصدک ، می خواهم عریان شوم از تو

از همه کابوس ها

رهایم کنید...