عشقی به نام آزادی...

ای پرنده پرواز کن..

با اینکه پر و بالت زخمی است ولی باز پرواز کن.

مگذار که سکوت و رخوت این قفس

شوق پرواز را از تو بگیرد.

رهایی از این قفس که دیگران برای تو ساخته اند بسیار سخت است

و من این را می دانم.

نگذار که سیاهی و تنهایی این قفس تو را از پای در آورد.

ای پرنده !! 

بدان که این قفس هرگز نمی تواند پرواز را از یاد تو ببرد 

پس اگر یک بار زخمی به پر و بالت گرفت باز هم پرواز کن

چون تو عشقی بزرگ در سر داری..

عشقی به نام آزادی..

                                                                               

چه کنم

چه کنم ؟

دل به که بندم ؟

به کجا روی کنم ؟

باز گو ای به کنار دگری خفته ی من ..

בلم کمــے تــــــو را…!

ﯾﮑــــــے ﺑﺎﯾב ﺑﺎﺷﮧ !!

ﯾﮑــــــے ﮐﮧ ﺁבﻣﻮ ﺻבا ﮐﻨﮧ ،

ﺑﻪ ﺍﺳﻢ ﮐﻮﭼــﯿﮑﺶ ﺻבﺍ ﮐﻨﮧ

ﯾﮧ ﺟــــــﻮﺭے ﮐﮧ ﺣﺎﻝ ﺁבﻡ ﺭﻭ ﺧﻮﺏ ﮐﻨﮧ ؛

ﯾﮧ ﺟـــــﻮﺭے ﮐﮧ ﻫﯿﭽــــﮑﺲ בﯾﮕﮧ ﺑﻠב ﻧﺒــﺎﺷﮧ

ﯾﮑــــــے ﺑﺎﯾב ﺁבﻡ ﺭﻭ ﺑﻠב ﺑﺎﺷﮧ

...

בلم کمــے تــــــو را…!

בروغ چرا ؟؟!!

خیلــے تــــــــــــو را مـے خواهـב …